دیش ماهواره خانه ما عمری کمتر از یک ماه داشت. ما در خانه ای آپارتمانی زندگی می کنیم. مأموران نیروی انتظامی بدون اطلاع ما وارد بام خانه شده اند و دیش را از جا کنده و برده اند.
متاسفانه حکومت در برخورد با پدیده ای به نام ماهواره بسیار متناقض عمل کرده است. ماهواره را غیرقانونی می خوانند اما با این حال اعلام می دارند که : «دستگاه آنتن ماهوارهاى از این جهت که صرفا وسیلهاى براى دریافت برنامههاى تلویزیونى است که هم برنامههاى حلال دارد و هم برنامههاى حرام، حکم آلات مشترک را دارد. لذا خرید و فروش و نگهدارى آن براى استفاده در امور حرام، حرام است و براى استفادههاى حلال جایز است.»
پرسش این است که فرضا من که علاقه مند و نیازمند به استفاده از شبکه های مختلف خبری (موافق و مخالف) هستم چرا و به چه دلیل بایستی از آن محروم باشم؟! حکومت تا چه اندازه اجازه دارد در زندگی شخصی و خصوصی مردم دخالت نماید؟ و تا چه اندازه می تواند خود را قیم مردم بداند و ضامن بهشت و دوزخشان؟ آیا می تواند به بهانه حفظ مردم از انحراف اخلاقی به کار خلاف شرع و خلاف عرف دست بزند؟
آیا بدون اطلاع و اجازه صاحبخانه وارد خانه شدن و زدن و شکستن و بردن مغایر با احکام شرعی نیست؟ آیا عملی که شرعا و عرفا خطاست و جایز نیست، برای حفظ مردم از این که مبادا منحرف شوند مباح و روا و حتی واجب می شود؟
به نظر می رسد اشکال از جایی دیگر است. آقایان بیش از آن که نگران منحرف شدن مردم باشند نگران آگاه شدن آنان هستند. حکومت قوام خود را به وجود جامعه ای تکصدایی می بیند؛ جامعه ای که بستری مناسب برای رشد مداحان و متملقان است، و منتقدان سرکوب می گردند. و دانسته اند که ماهواره می تواند در بالا بردن سطح آگاهی مردم موفق باشد.
و پرسش آخر این که اگر قوام شمایان وابسته به جامعه ای تکصدایی است و فقط شنونده دیدگاههای موافق هستید، که وای بر شما و وای بر ما؛ ولی اگر شما خود بیننده و شنونده دیدگاههای مختلف در سرتاسر جهان هستید و استفاده کننده از ماهواره، چرا چنین اختیاری را از مردم سلب می نمایید؟!
و عجب این که با وجود این همه هزینه کردن برای کنترل جامعه از عدم دسترسی به ماهواره، باز هم فرستنده انواع پارازیت های ماهواره ای هستند؛ تا آنجا که علاوه بر نگرانی و نارضایتی مردم، نارضایتی مسئولین نیز از تاثیر مخرب پارازیت ها بر سلامت جسم و روان مردم به گوش می رسد، و نسبت به عواقب سوء آن هشدار داده اند.
امید این که خداوند جرأت و جسارت تجدیدنظر در کردار را به همگان عنایت فرماید.
و امید این که پوینده راه حق و حقیقت باشیم.